پنج شنبه , ۹ حمل ۱۴۰۳
خرید فالوور اینستاگرام خرید لایک اینستاگرام

می‌توان ضریب هوشی کودک خود را بالا برد؟

Sadiya Qamar

MomJunction

#کودک‌خبر، کابل: داشتن فرزندی با آی‌کیو یا ضریب هوشی بالا مایه افتخار هر پدر و مادر است، اما پرسش اصلی این است که آیا ضریب هوشی می‌تواند معیاری برای اندازه‌گیری هوش هرفرد باشد؟ اکثراً با افراد زیادی برمی‌خوریم که در زمینه مورد علاقه خود مهارت لازم دارند اما ممکن است فاقد هوش اجتماعی بالا باشند.

روبرویی با شرایط مختلف زندگی ما را ملزم می‌کند کمی از هوش و منطق کار گیریم و البته همه‌ی این الزامات لزوماً به ضریب هوشی بالایی نیاز ندارند و از طریق تعامل و تبادل تجربیات مختلف می‌توان آن‌ها را آموزش داد یا یاد گرفت. اما این سوال نیز ما را درگیر می‌کند که آیا واقعاً خودمان نیز می‌توانیم به تقویت هوش فرزندان خود کمک کنیم؟ پاسخ این است که به نوعی مثبت است اما چگونه؟

رشد مغز کودک

طبق یافته‌های علمی مغز کودک از از ابتدای تولد تا پنج سالگی به سرعت رشد می‌کند و تقریباً ۹۰درصد از رشد مغز در این مرحله به تکامل می‌رسد. این احتمالاً بهترین زمان برای کمک به کودکان است که چیزهای جدیدی را بیاموزند، زیرا می‌تواند تأثیر ماندگاری بر ذهن کودک داشته باشد. اما علم به این واقعیت گاهی اوضاع را در بین والدین بدتر می‌کند، زیرا آن‌ها فرزندان خود را تحت فشارهای زیادی قرار می‌دهند تا اطمینان حاصل کنند که در مدت‌زمان کوتاهی بیشتر خواهند آموخت و احتمالاً به ضریب هوشی عالی می‌رسند.

بیشتر بخوانید:

روش‌های ساده برای تقویت هوش کودکان

شش راهکار مفید برای تقویت هوش نوزادان

۱۷ راهکار جادویی برای تقویت هوش و ذکاوت کودک شما

یونیسف: با بوسه به شکل‌گیری مغز نوزادتان کمک کنید

آنچه والدین درک نمی‌کنند این است که مغز بعد از سن پنج سالگی نیز رشد خود را متوقف نمی‌کند. آن‌ها رشد تدریجی را با توقف پیشرفت اشتباه می‌گیرند و با اعمال فشار زیاد ناخواسته از سلامت عاطفی کودک خود غفلت می‌نمایند که می‌تواند تبعات منفی و آثار مخرب طولانی مدت بر ذهن کودک داشته باشد.

تاثیر روابط بر رشد مغز کودک

در حالی که در شرایط عادی مغز کودک روند طبیعی رشد خود را طی می‌کند، نحوه و شدت ارتباط و تعامل آن‌ها با بزرگ‌سالان در زندگی نیز تأثیر بسزایی در رشد مغز آنان دارد. کودکان معمولاً از ابتدای تولد شروع به برقراری ارتباط و تعامل با بزرگترهای دور و اطراف خود می‌کنند. در همان حدی که از نوزاد بر می‌آید آن‌ها برای جلب توجه و برقراری ارتباط به ادا در آوردن، گریه کردن، لبخند زدن وغیره رو می‌آورند.

این غریزه یعنی تمایل‌شان به تعامل، با رشد و تکامل آن‌ها ادامه می‌یابد و فراتر از والدین به آموزگاران و مراقبان‌شان نیز گسترش می‌یابد و این‌که بزرگ‌سالان چگونه به نیازهای آن‌ها پاسخ می‌دهند در شکل‌گیری رشد مغز کودک تاثیر زیادی دارد. مادر و پدری که به فرزندشان پاسخ سازنده و فوری می‌دهند به مفهوم اصلی کلمه مغز کودک را تقویت می‌کنند.

بنابراین، جای تعجب ندارد که در اکثر کشورهای متمدن جهان اهمیت زیادی به تعامل والدین و کودک داده می‌شود و کارهایی مانند کتاب خواندن، آوازخواندن و صحبت با کودک از همان سنین کودکی و داشتن یک محیط پرورش پایدار و ایمن برای کودک، امری کلیدی تلقی می‌شود.

تاثیر داشتن رویکرد پایدار بر رشد مغز کودک

داکتر کارول دوک استاد رشته روانشناسی دانشگاه استندفورد، تأثیر داشتن یک رویکرد پایدار بر رشد مغز را بررسی کرده است.

وی با ۲۰ سال تحقیق و پژوهش که در کتابش «ساختار فکری پویا: روانشناسی جدید موفقیت» انجام داده است، توضیح می‌دهد که چگونه یک رویکرد پایدار می‌تواند مانع رشد و پیشرفت ظرفیت‌های کودک شود. اگر کودک به این باور نادرست برسد که تنها در یک جنبه از شخصیت خود می‌تواند پیشرفت و برتری داشته باشد، بر انگیزه آن‌ها برای یادگیری چیزهای جدید تاثیر مخرب و منفی می‌گذارد. ترس از ناکامی باعث می‌شود آن‌ها فقط در اموری که در آن خوب هستند متمرکز بمانند و به غلط این‌گونه احساس امنیت بیشتر کنند.

طبق گفته‌های کارول دوک، کودکانی که فقط یک تصویر پایدار و ثابت ذهنی یعنی متاثر از تعامل محدود، از قابلیت‌های خود داشتند نمی‌خواستند خطر از دست دادن این ذهنیت را بپذیرند و به این ترتیب از هرگونه چالشی که می‌تواند این تصویر را مختل کند، دوری می‌کردند.

منظور از داشتن رویکرد و ساختار فکری همان ذهنیتی است که هر فرد در اثر تعامل و ارتباط با محیط اطراف‌شان به دست می‌آورد و از همان دوران کودکی شروع می‌شود. پویا بودن یک ساختار فکری با شدت تعامل و همه‌جانبه و مستمر بودن آن ارتباطی تنگاتنگ دارد.

در مقابل کودکانی که دارای یک ذهنیت پویا و مبتنی‌بر رشد بودند، اشتیاق داشتند که چالش‌ها را بپذیرند و چیزهای جدید یاد بگیرند حتی اگر در اولین تلاش‌شان هم شکست بخورند. بنابراین کارول پیشنهاد می‌کند که مغز نیز باید مانند عضله‌ای که با تمرین و تحرک قوی‌تر می‌شود، جهت رشد مناسب دایم در حال استفاده و تعامل بوده و پویایی داشته باشد.

کودکان می‌توانند با هر ضریب هوشی بالا متولد شوند. با این وجود نحوه شکل‌گیری زندگی آتی آن‌ها می‌تواند به عوامل زیادی از جمله پاسخ‌های عاطفی و پیوند والدین‌شان با آن‌ها بستگی داشته باشد. بنابراین این شما هستید که می‌توانید به تقویت هوش کودک کمک کنید.

 

مطلب پیشنهادی

نوزادانی که با «دُم» به دنیا می‌آیند؛ عضو بجامانده از اجداد انسان‌ها یا نقص مادرزادی؟

برخی از نوزادان با چیزی شبیه به «دُم» به دنیا می‌آیند. امری که به لحاظ …