پیروی از ده راه ساده به شما امکان میدهد که رفتارهای خوب را در کودکان تقویت کنید و این رفتار را در آنها به صورت عادت در آورید.
اول: رفتارهای درست تقویت شود
درخواستهای مودبانه کودکان را تقویت کنید، نه نالیدنها و فریاد زدنهایشان یا سربهسر گذاشتنها و کجخلقیها و قهر کردنهایشان را. سعی كنید بحث و گفتوگوهای آرامیكه در بین تان وجود دارد را چند برابر كنید، نه مجادله کردن و پافشاری و جنگیدنهایی كه گاه و بیگاه بینتان به وجود میآید.
دوم: به کودکان بیاموزید که قبل از صبحت فکر کنند
همیشه در حین حرف زدن با فرزندانتان از آنها بپرسید منظور تو دقیقاً چیست؟ چقدر راجع به این حرف فكر كردهای؟ فکر میکنی خواستهی تو چه نتیجهای در بر دارد؟ به چه روشهای دیگری میتوانی عمل کنی؟ از او بخواهید كه همیشه حرفهایش را بسنجد بعد بزند؛ اگر به این روش عمل كرد برای ثابتقدم بودنش به او پاداش دهید.
سوم: از فرزندان تان توقع رفتارهای خوب داشته باشید
بچهها باید بدانند که شما چه توقعی از آنها دارید و آنها چه توقعی میتوانند از شما داشته باشند. وقتی بچهها بتوانند پیشبینی کنند که عکسالعمل شما در برابر رفتارشان چگونه خواهد بود، میتوانند رفتارهای انتخابی خود را بهتر کنند. مطمین باشید كه میتوانید به آنها اعتماد كنید. اگر به فرزندتان برچسبهای مثبت بزنید و لقبهای دوست داشتنی ارایه کنید سعی میکنند همانی باشند که شما میخواهید.
چهارم: بچهها به حرفهای شما اعتماد دارند
بچههایتان را به شیوهای تربیت کنید که در هر موقعیتی به مقتضای آن موقعیت رفتار کنند. به آنها بیاموزید که تلاش کردن اساسیترین چیز است. آنها را در موقعیتهای خوب تشویق کنید. وقتی شما فرزندتان را تشویق میکنید، آنها ایمان و اعتماد شما را به خودشان میبینند و در نتیجه به خودشان و تواناییهایشان ایمان میآورند.
پنجم: تغییر شیوهی رفتار پس از دریافت الگوی بدرفتاری
به فرزندتان قوانین رفتاری حاكم بر خانوادهتان را بگویید؛ دقت كنید كه این قوانین باید مشخص، ثابت و عقلانی باشد. از جدولهای رفتاری و تعهدات استفاده کنید، موفقیتها و رفتارهاریشان را پررنگ کنید؛ از آنها حمایت كنید و تشویقهایتان را هم در این جدول بگنجانید. اگر متوجه ایجاد یک رفتار منفی و جدید شدید چرایی آن را در رفتار خود جستجو کنید و به تجدید نظر بپردازید.
ششم: تنبیه معقول درنظر بگیرید
در برابر بچههایتان از تنبیههایی استفاده کنید که به آنها بیاموزد كه در برابر اعمال و رفتارشان مسوولیت دارند. بچهها با تنبیههای معقول به خوب زندگی کردن ادامه میدهند. این تنبیهها میتوانند شامل محدود کردن و کوتاهکردن زمانهای بیرون بودنشان باشد. فراموش نکنید وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه بدنی نکنید. در این صورت شما هیچ نتیجهی ماندگار و مطلوبی نمیگیرید بلکه به طور موقت رفتار را حذف کرده و او را پرخاشگر میکنید.
هفتم: از کودکی به آنها درس زندگی بدهید
وقتی فرزندتان هنوز كوچك است، مسوولیتپذیری و تصمیمگیری را به آنها یاد بدهید. این درسها آنها را برای دنیای واقعی آماده خواهد کرد. بهخاطر داشته باشید که بچهها به محدودیتها، ساختار و قوانینی پایدار و یکنواخت احتیاج دارند. در هر سنی میتوان به او مطابق با توانش مسوولیت سپرد.
هشتم: به آنها عشق بورزید
علیرغم رفتارهای خوب یا بد فرزندانتان به آنها عشق بورزید و علاقه و عشق خود را با کلام و یا عملی ابراز کنید. کودکان از قلب شما نا آگاهند و شما باید آنها را مطلع کنید.
نهم: بگویید که کار خوب بدون پاداش نخواهد ماند
برای اینکه نسبت به انجام کارهای درست احساس خوبی داشته باشند، به آنها بیاموزید که خودشان درپی بهدست آوردن پاداش کار درست خود باشند.
دهم: فضای سالم و دلپذیر ایجاد کنید
استعدادها و تواناییهای کودکان را تایید کنید و ضعفهایشان را بپذیرید و در رفع این ضعفها به آنها کمک کنید. قبول كنید كه هیچكس بدون عیب نیست و به آنها فرصت جبران بدهید.