کودک‌خبر صدای بلند کودکان
پانزدهم آگست سال گذشته، شاید هرگز از خاطره‌ی شهروندان افغانستان و تاریخ آینده‌ی این کشور فراموش نشود. در این روز، افراطیت علیه آزادی‌های مدنی، ناامنی و ترور علیه مصوونیت و آرامش نسبی، امارت علیه جمهوریت و بی‌قانونی و خودکامه‌گی علیه قانون‌مداری در نتیجه بی‌کفایتی‌ها، خیانت‌ها و جنایت‌های دست‌اندرکاران نظام جمهوریت به پیروزی رسید.
این پیروزی همه‌ی اُمیدها و آرزوها را ترور کرده بلعید و میلیونها انسان را در عُمق نااُمیدی مطلق فرو برد. طالبان، به بهانه تحکیم نظام افراطی و خشونت‌گرای اسلامی، سالها در راستای ویرانی، ناامنی و محو اُمیدها انسان‌کُشی کردند و با حمایت دولت حامی تروریزم، پاکستان، توانستند تا دوباره سایه‌ی شوم و سیاه خود را بر کشور بگستردانند.
این سایه‌ی شوم و سیاه، بیشتر بر سر کودکان و زنان سنگینی کرده و مانع نفوذ هرنوع نور و اُمیدی بر آسمان این دو قشر به شدت آسیب‌پذیر شده است. یک سالی که از افگنده شدن این سایه‌ی شوم و نکبت‌بار بر سرنوشت مردم افغانستان می‌گذرد، میلیونها زن و دختر از حقوق اساسی‌شان محروم شده‌اند. کُشتن و محروم ساختن، از استراتیژی‌های اصلی این گروه افراطی و واپس‌گرا است. اما، این استراتیژی علیه کودکان؛ قشری که شدیدترین آسیب‌ها و محرومیت‌ها را در هردوره‌ی تاریخی متحمیل شده، به صورت جدی‌تر اعمال می‌شود. این گروه، در دوره اول حاکمیت خود نیز، حق آموزش را از کودکان به ویژه میلیونها دختر گرفت و در این دوره نیز، از همان استراتیژی قبلی خود پیروی می‌کند. کسی نمی‌داند که با محروم کردن کودکان به ویژه دختران از حق آموزش‌وپرورش، چه چیزی به دست این گروه فاشیستی قرار می‌گیرد. اما، واقعیت این است که نور، تاریکی را از بین می‌برد و این گروه هم سالها قبل به این باور رسیده که وجود زنان و دختران تحصیل‌کرده و تعلیم‌یافته منجر به زدودن تاریکی‌ها و نابودی باورهای پوچ و دروغین این جاهلان تاریخ بشریت در جامعه می‌شود.
از سویی‌هم، طالبان می‌دانند که کودکان آسیب‌پذیرترین قشر جامعه اند و کسی یا کسانی نه صدای آنان را می‌شنوند و نه هم به حقوق‌شان اهمیت می‌دهند. بنابراین، سرنوشت میلیونها کودک و نوجوان را به بهانه‌ی رعایت شریعت خشِن اسلامی، به گروگان گرفته و آینده و اُمیدشان را برای باج‌گیری و ترساندن دیگر اقشار جامعه ترور می‌کنند.
گروه طالبان در دوره‌ی قبلی حاکمیت خود، آینده‌ی میلیونها کودک را نابود کرد و فرصت آموزش‌وپرورش را برای همیشه از آنان گرفت و اما این بار نباید به این گروه مزدور اجازه داده شود تا سرنوشت میلیونها کودک را به بهانه‌ی رعایت اصول شرعی به فنا بدهد. استراتیژی محرومیت دختران از رفتن به مکتب که دقیقاً یک سال می‌شود مورد اجرا قرار گرفته، استراتیژی ترور اُمیدها و نابودی آینده‌ی افغانستان است.