Lori Ennis
منبع: mothering
#کودکخبر، کابل: با شیوع ویروس کرونا، مادرها و پدرها نسبت به گذشته بیشتر با فرزندان خود در خانه میمانند و از همینرو، لازم است که بدانیم در چنین مواقع، حوصلهها کمتر و عصبانیتها بیشتر شده و این مساله منجر به تشدید خشونتها و سختگیریها در خانواده میگردد.
بههمین دلیل میخواهیم مطالعهی که در باره تاثیر خشونت و سختگیری والدین در تربیت کودکان قبلاً انجام شده بود، دو باره بررسی کنیم و والدین را با روشهایی آشنا بسازیم تا در روزهایی که بیشتر اوقات در خانه میمانند، از تحمل بیشتری در برخورد با کودکان خود کارگیرند.
براساس یک مطالعه اخیر، «سختگیری» در تربیت کودکان به بلند رفتن آمار ترک تحصیل کمک میکند و کودکان را درگیر رفتارهای ناسالمی در دوران جوانی میسازد.
در یک تحقیق ۹ ساله که یکهزار و ۴۸۲ کودک دانشآموز مریلندی را از صنف هفتم به بعد با پیشنههای مختلف نژادی، جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی مربوط به خانوادههای سختگیر را مورد بررسی قرار دادند، نتیجهی آن نشان داد که سختگیری والدین شامل فریاد کشیدن، تهدید کردن، لتوکوب مداوم، بیشتر از این این که سودآور باشد، زیانآور است.
دانشآموزانی که توسط مادر و پدری تربیت میشوند که روشهای تربیت سختگیرانه را در پیش میگیرند، احتمال بیشتری وجود دارد که نسبت به همسنوسالان خود رفتارهای پرخطری داشته باشند؛ برخلاف چیزی که والدینشان سعی در تاکید بر آن دارند. این جوانان، درگیر رفتارهای ناسالمی از قبیل وقتگذرانی با دوستان به جای انجام مسوولیتهای مکتب یا حتی درگیر فعالیتهای جنسی زودتر از همسنوسالان خود میشوند.
پژوهشگران دریافتند که تا صنف یازدهم، رفتارهای خلافکارانهی بیشتری در پسران و رفتارهای جنسی بیشتری در دختران وجود دارد و در همهی آنها احتمال ترک تحصیل نسبت به همسنوسالانشان بیشتر است.
راشل هنتگز پژوهشگر دانشگاه پیتزبرگ، گفته است که ما به عنوان انسان، به اتفاقات محیط اطراف خود توجه میکنیم. زمانیکه رفتارهای سختگیرانه و خشونتآمیز و غیرقابل پیشبینی زیادی در اطراف ما است، به طور فطری تلاش میکنیم تا به اهدافی سریع و کوتاهمدت دست یابیم. در مقابل، افرادی که در محیطهای با ثباتی هستند، نیازی به فکر و فوری عمل کردن پیدا نمیکنند و قادر خواهند بود تا اندوختهی خود را صرف اهداف دوربرد مانند تحصیل و موفقیت در آینده کنند.
تربیت کودک را با یک توپ تنیس مقایسه کنید. قوی باشید و زیر فشار نشکنید، اما انعطافپذیر و قادر به پریدن و فشرده شدن باشید. این انعطافذیری در تربیت کودک میتواند در رفتار فرزندتان و ارتباط با شما موثر باشد.
نکاتی در باره والدین برای کنار آمدن با کودکان در دورهی کرونا
مهمترین کار برای انجام دادن در دوران رعایت فاصله اجتماعی با شیوع کرونا و ماندن در خانه هنگام تربیت فرزندان، نفس عمیق کشیدن و بهخاطر داشتن این است که همه چیز در این دوران تشدید شده است. چند نکته ساده ممکن است به برگرداندن برخی از رفتارها به حالت عادی کمک کند و اجازه دهد مثل قبل بهصورت عادیتری فرزندانتان را تربیت کنید.
- سعی کنید حوصله کودکانتان سر نرود: میدانیم زمانی که خانه هستند و تکالیف مکتبشان را انجام میدهند و احتمالاً شما هم مشغول کار هستید سخت است، اما چه زمانی حوصلهی کودکان سر میرود؟ کارهای روزمره انتخاب مناسبی است چرا که مهارتسازی و فعالیتهای حرکتی خوب بسیاری در آنها است.
- با کودکان خود در بارهی چیزهایی که باعث نگرانیشان شده صحبت کنید: اکثراً در این روزها فقط سعی داریم متوجه اتفاقاتی که در دنیا میافتد شویم. دربارهی ترسهایی که ممکن است کودکانتان داشته باشند صحبت کنید و کمکشان کنید تا بفهمند در امنیت هستند و از آنها محافظت میکنید.
- برای کودکان خود وقت بگذارید: گاهی کودکان فقط به وقتگذرانی با والدین نیاز دارند. حتی اگر این زمان بهخاطر کار اشتباهی باشد که انجام دادهاند، پنج تا ده دقیقهای که کنارشان مینشینید و دربارهی رفتارشان با آنها صحبت میکنید میتواند تفاوت بیشتری نسبت به زمانی داشته باشد که آنها را به حال خود رها میکنید.
- نادیده بگیرید: بلی منظور ما همین است. نادیده بگیرید. این روزها، احتمالاً کودکان هم به اندازهی ما زودرنج شدهاند و تا زمانی که خطری ندارد، بیخیال شوید. بگذارید عواقب طبیعی به بهترین شکلی که میشود اتفاق بیافتد. کودکتان به یکبارگی تمام میوههایش را روی زمین ریخت؟ هیچ میوهای برای خوردن نیست؟ اگر با خودتان قرار بگذارید که در این زمان پرتنش اجازه دهید چندین اشتباه هم پیش بیاید، در طولانی مدت خیلی بهتر جواب خواهد داد.
- دوباره هدایتشان کنید: صادقانه است؟ گاهی ممکن است یک کودک تصمیم اشتباهی بگیرد چون نمیدانسته که تصمیم بهتر چیست. واکنشتان به آنها پرسیدن «چه فکر میکردی؟» نباشد، چون فکری نمیکردند. کودکانتان را دوباره راهنمایی کنید، به او بگویید که چرا انتخابش مناسب نبود و چند انتخاب درستی که میتوانند داشته باشند را به آنها بگویید.
- مورد ستایش قرار دهید: اکنون بیش از هر زمان دیگری مهم است که «رفتارهای خوب را در آنها شکل دهید»، زمان زیادی را گذراندیم تا توانستیم برخی از عادات خوب را شکل دهیم و به فرزندان خود هم کمک کنیم تا این گونه باشند. رفتارهایی را که میخواهید تبدیل به عادت شوند، تحسین کنید.
- جدول زمانی بسازید: جدی عمل کنید. این خندهدار به نظر میرسد، مثل بعضی چیزهایی که یک مادر خوب هرگز نباید انجام بدهد، اما بگذارید واقعی باشد. بناً مطمین شوید که انتظارات واضحی را برای کودکانتان تعیین میکنید و بگذارید بدانند که از عمد برایشان وقتی را در نظر میگیرید چون آنها مهم و در اولویت هستند. در حال حاضر برای اطلاعات و ارتباط به گوشیهای تلفن خود چسبیدهایم بنابراین بگذارید ببینند که میتوانند آن زمان را با شما بگذرانند.
- خودتان رسیدگی کنید: عشقی که دریافت میکنید، یک میلیون بار بیشتر از اشتباهاتی است که انجام میدهید و فرزندتان با بغل کردن و بوسیدنتان، آن هم دقیقاً پنج دقیقه بعد از آن که به خاطر کشیدن دم پشک، برای بار هزارم سرزنشش کردید، این را به شما ثابت میکند. کودکان به دل نمیگیرند و به سادگی میبخشند. با خودتان این گونه باشید.
مهمتر از همه اگر احساس میکنید در وضعیتی قرار میگیرید که «دیگه دیوانه میشوم» به یک دوست که مادر است یا یکی از اعضای خانواده برای استراحت تماس بگیرید. احتمال زیاد تنها نیستید و این شما را تسکین خواهد داد.