دکتر مهدی رحا، روانشناس
تعرض جنسی به کودکان نابالغ، عموماً از سوی دو نوع فرد اتفاق میافتد: افرادی مبتلا به «پِدوفيليا» تمایل داشتن به ارتباط جنسی با کودکان و متعرضان جنسی غير«پدوفيليك». افرادی مبتلا به پدوفيليا، تمايل به رابطه جنسی با كودكان نابالغ دارند. پدوفيليا در مردان شايعتر است اما به اين معنا نيست كه در خانمها وجود ندارد.
علاوه بر افرادی مبتلا به پدوفيليا، افراد ديگری هم هستند كه بهخاطر تمايلات جنسی شديد، بيماریهای روانی و يا سوء مصرف الكل و مواد مخدر، كودكان را مورد تعرض قرار ميدهند. باید متوجه بود كه هركسی، چه مرد و چه زن، با هر نژاد، باور مذهبی و هرجايگاه اجتماعي و شغلی، میتوانند برای فرزندان تان آسيب جنسی ايجاد كنند به طوری كه شما هيچ وقت نمیتوانيد از روی ظاهر افراد قضاوت كنيد. سی درصد از بچهها، توسط اعضای خانواده و فاميل نزديك، شصت درصد توسط دوستان و آشنايان مثل معلم، نگهبان، همسايه، مربی و پرستار و راننده و ده درصد مابقی توسط افراد كاملاً بیگانه مورد سوء استفاده جنسی قرار میگيرند.
آموزشهای لازم كه بايد جدی گرفته شود
۱-به فرزاندان تان از سه سالگی به بعد به صراحت یاد بدهید که فقط خودشان صاحب بدنشان هستند و هیچ کسی دیگر حق ندارند تا نواحی خصوصیشان را لمس کنند.
۲- سه نوع لمس کردن را به کودکان خود یاد بدهید: لمس خوب، لمس بد و لمس قایمکی یا پنهانی. لمس «خوب» یعنی زدن به شانهها به معنی تحسین کردن، زدن دو کف دست بهم است. لمس «بد» یعنی پرخاشگری، سیلی و مشتولگد زدن و لمس «قایمکی» هم دست زدن به نواحی خاص است.
۳- رازداری، مهمترین تاکتیک افراد متعرض جنسی است. در مورد راز «خوب» و راز «بد» به کودکان خود آموزش بدهید. به فرزندان تان بگوید که هر رازی که آنها را مضطرب، نگران یا افسرده بسازد، راز خوب نیست و بهتر است با شما در میان بگذارند.
۴- هرگز از کنار صحبتهای فرزندانتان در این باره نگذرید و نگویید که ممکن است خیالاتی شدهاید. لازم است بسیار مهربانه با فرزندانتان صحبت کنید و از آنان بخواهید تا هررفتاری که ناخوشایند بوده را با شما در میان بگذارند.
۵- در قالب بازی، با فرزندانتان تمرین کنید تا از خودشان دفاع کنند، بلند «نه» بگویند، بلند فریاد بزنند و فرار کنند.
۶- به کودکانتان آموزش بدهید از کسی که نمیشناسند، هدیه یا خوراکی دریافت نکنند، دعوت رفتن به جایی را بدون هماهنگی والدین نپذیرند و در صورت سماجمت، بلند فریاد بزنند و خودشان را به یک آدم امن، مثلاً یک خانمی که در کوچه و سرک برسانند و از او بخواهند تا برای شما زنگ بزند.