نوزاد حتی پیش از آنکه به دنیا بیاید نیز میتواند چیزهایی را یاد بگیرد. او صداها را میشنود و از طریق آنها چیزهایی را میآموزد. بنابراین بهتر است در طول روز زمانهایی را به صحبت کردن با او بپردازید. برای او شعر بخوانید، کودک را به گردش ببرید، با او صحبت کنید، از او درباره همه چیز سوال کنید.
به درخواستهای تکراری کودکان توجه کنید. تکرار ارتباط نرونها (یاختههای بافت عصبی) را در مغز تقویت میکند. بنابراین کتابی را برای دهمین بار پیش از اینکه روی داستان دیگری پافشاری کنید برای او بخوانید.
کودکان باهوش پدر و مادرانی دارند که برای آنها به عنوان یک فرد احترام قایل هستند، به تواناییهای آنها ایمان داشته و معتقدند که آنها منحصر به فردند، اینگونه کودکان طبیعتاً اعتماد به نفس خود را برای کارهای مخاطره انگیز و مبتکرانه افزایش میدهند.
ضریب هوشی کودکانی که در خانوادههای پر مهر و محبت بزرگ شدهاند از سایر کودکان بیشتر است. همه حواس فرزندتان را تقویت کنید. به عنوان مثال چشمها را برای دقت در رنگها و مکانها در پدیدههای هستی، شنوایی را برای گوش کردن به طبیعت.
فرزندتان را تشویق کنید درباره آنچه میبیند، حرف بزند. به ایده کودک ارزش دهید و برای آنها اهمیت قایل شوید.
به کودکتان بیاعتنایی نکنید، سوالهایش را معتبر و محترم بدانید، برای پاسخ گفتن به پرسوجوهایش وقت صرف کنید و کمک کنید تا جواب خود را بیابد. گوش فرا دادن به سخنان کودک و آزاد گذاشتن او برای کنجکاوی، نتایج مطلوبی در جهت رشد کودک در بر خواهد داشت.
آنچنان با کودک رفتار کنید که احساس کند همان هست که باید باشد. بدین طریق به او کمک کردهاید تا چنان باشد که در توان دارد.
وقتی کودک جیغ میزند، به او پاسخ دهید. به کودک ابراز علاقه کنید. او را بغل و نوازش کنید تا در مغزش مدارهای مثبت شکل گیرد که با عواطف مرتبط است، بغل کردن و تماس صمیمانه روزانه با کودک، امنیت عاطفی را در مغز او شکل میدهد.
از دستور دادن به کودک خودداری کنید، فقط با او حرکت کنید. به او اجازه دهید درباره موضوعات مختلف برای شما صحبت کند، نه آنکه شما با او صحبت کنید و دستور بدهید.
بر نقایص تمرکز نکنید و به جای آن تنها کار مثبت یا پیشرفت کودک را تشویق کنید.
صحبت با کودک تاثیر عمیقی بر رشد مغزی او دارد و در این امر مادران نقش حیاتی دارند.
همواره برای کمک به کودک خود در دسترس باشید و کودک خود را وادار کنید که ایدههای جدید را امتحان کند.
حواس کودک را تحریک کنید. وسایل دوستداشتنی و تحریک کننده در محیط کودک باعث افزایش هوش او میشود. اشیایی از قبیل خریطههای کاغذی، تکههای اسفنج رنگی، بشقابهای پلاستیکی و اسباب بازیهای مختلف .
با کودک بازی کنید. هنگام بازی، کودک فکر میکند، برنامه ریزی میکند، راههای تازهای مییابد و تجربه میکند. بازیهای تخیلی به روند آموزش طعم خوش سرگرمی میبخشد. در نتیجه کودک مشتاق است و همیشه دلش میخواهد بیشتر یاد بگیرد و این اساس هوش است.
کودک را ترغیب کنید خودش اسباب بازی بسازد. با اینکار خلاقیت وجودش بیدار میشود و یاد میگیرد تخیلش را به کار گیرد.
قصهگویی یک عنصر اساسی در رشد هوش است، این کار قدرت تفکر کودک را افزایش میدهد. به اتفاق کودک داستانی بسازید و با هم آن را تکمیل کنید.
تمرینات خواندن و نوشتن را افزایش دهید. کودک را با محیطی پر از تصاویر گوناگون و وسایل علمی و هنری مانند کتاب، روزنامه و مجلات سرگرم کنید.
با کودک خود کتاب درست کنید. او داستانش را بگوید و شما برایش بنویسید و در پایان نقاشی کنید.
با کودک حرف بزنید. کودکی که به او اجازه صحبت کردن داده میشود و میتواند به راحتی افکار خود را بیان کند، در یادگیری زبان و رشد فکری پیشرفت بیشتری خواهد داشت.
به منظور توسعه تواناییهای زبانی کودک مرتب از او سوال کنید. مغز انسان با تمرین و ورزش توان پویایی و نرمش خود را به دست میآورد اما اگر مغز بیکار بماند و هیچ گونه فعالیت و کاری انجام ندهد تقویت نمیشود و کارایی و پویایی فکر از بین میرود.
باید تمایل به کسب انواع تجربهها را در کودک برانگیخت. کودکی که فرصتهایی برای دیدن، شنیدن، مزه کردن، بو کردن و لمس کردن در اختیار دارد، ابزار اولیه خلاقیت را در دست دارد.
کودکانی که زیاد با اسباب بازی، بازی میکنند اغلب از کودکانی که به میزان محدودی اسباب بازی در اختیار دارند خلاق ترند و قوه تخیل قویتری دارند و آنهایی که به طورمرتب با والدین شان بازی میکنند در بزرگسالی از سطوح عالیتری از خلاقیت برخوردار میشوند.
ترس مانع رشد استعدادهای کودک میشود. از مهمترین اقداماتی که ترسهای کودک را از بین میبرد، یافتن علت تشویق و نگرانی اوست.
کمبود مواد مغذی و تغذیه نا سالم از عواملی است که میتواند در رشد سلولها و رگها و عملکرد مغز، تاثیرگذار باشد.