کودکخبر: روانشناسان و مختصصان کودک میگویند صحبت کردن با کودکان در هنگام خواب، بسیار بیشتر از قصه خواندن قدرت تکلم آنان را افزایش میدهد.
در صورتی که با کودکان در هنگام شب سخن بگویید، قابلیت تکلم آنها تا شش برابر بهتر از حالتی که برای آنها داستان میخوانید، رشد پیدا خواهد کرد. حتی اگر کودک شما سن کمی دارد و قادر به حرف زدن نیست، زمانی که صدای شما را میشنود و سع میکند به گونهای به آنها پاسخ دهد مهارتهای زبانی و تکلمی او به طرز شگفتآوری رشد میکند.
دکتر محمدجواد قاسمزاده از متخصصان کودک در کتاب روانشناسی کودک میگوید نکته قابل توجه این است که بین سنین صفر الی چهار سال، تماشای تلویزیون تقریباً هیچ تاثیری، نه مثبت و نهم منفی، برروی قابلیتهای تکلمی کودکان ندارد. آقای قاسمزاده میگوید که از صدها سال پیش، والدین برای کمک به خوابیدن کودکان یا ارتباط برقرار کردن با آنها در هنگام شب برای کودکان خود قصه میگویند. او معتقد است که هرچند بسیاری از متخصصان کودک این روش را برای بهبود تکلم کودکان مفید میدانند، اما صحبت کردن با کودکان به مراتب تاثیر بهتری روی آنها دارد.
همچنین بخشی از دانشمندان آمریکایی نیز در تحقیقاتشان متوجه شدهاند که بسیاری از والدین برای رشد قدرت ذهنی کودکان، کتاب را انتخاب میکنند و گاهی این کار را در نهایت دقت و وسواس انجام میدهند تا بهترین تاثیر روی کودک خود داشته باشند، اما بهترین کتابها هم تاثیر بسیار کمتری از یک مکالمه کوتاه کلمه به کلمه بین کودک و مادر دارد.
دکتر فردریک زیمرمن از دانشگاه «UCLA» میگوید: «بسیاری از متخصصان والدین را تشویق میکنند تا برای کودکان خودشان قصه بخوانند تا به این ترتیب علاوه برایجاد حس آرامش در کودک، او را با لغات و اصطلاحات جدید آشنا کنند. اما، با این روش نقش کودک در تبادل اطلاعات نادیده گرفته میشود و به این ترتیب کودکان ما به اندازهی کافی سخن نمیگویند.»
همچنین محققان در یک بررسی، ۲۷۵ کودک بین سنین یک تا چهار سال را مورد مطالعه قرار داده و تلاش کردند تاثیر عوامل مختلف مانند صحبت کردن آنها با والدینشان، با دیگر کودکان و تماشای تلویزیون را بر قدرت تکلم کودکان بسنجند. بعدها از این کودکان آزمایشاتی گرفته شد تا قدرت تکلم و زبان آموزی آنها در سنین اولیه زندگی بررسی قرار گیرد. در پایان مشخص شد کودکانی که در هنگام شب و قبل از خواب با پدر و مادر خود صحبت میکنند، نسبت به کودکانی که فقط قصه گوش میدهند، تا شش برابر بهتر سخن میگویند، لغتهای بیشتری را میدانستند، بهتر از کلمات استفاده میکردند و اشتباهات کمتری در صحبت کردن خود داشتند. شاید یکی از دلایل آن این است که والدین در هنگام سخن گفتن با کودکانشان اشتباهات آنها را تصحیح میکردند.
براساس نتایج این تحقیقات، کودکانی که به داستان گوش میکردند هم در قابلیت سخن گفتن خود رشده کرده بودند، اما میزان آن چندان قابل توجه نبود. کودکانی هم که قبل از خواب به تماشای تلویزیون میپرداختند، تقریباً هیچ پیشرفتی از خود نشان ندادند و قدرت تکلم آنها تغییر چندانی نکرد.
مطالعات کارشناسان نشان داد کودکان طی روز به طور متوسط نزدیک به ۱۳ هزار لغت جدید را از طریق والدین خود میشنوند و همچنین نزدیک به چهارصد بار با والدین خود به طور مستقیم گفتگو میکنند. والدین باید از این فرصتها نهایت استفاده کنند و با تصحیح اشتباهات کودکان و معرفی لغتهای جدید، به آنها قدرت مکالمه را تا حد ممکن بالا ببرند.
تنها صحبت کردن با کودکان کافی نیست و والدین تلاش کنند کودک خود را به حرف زدن تشویق کنند. به کودکان خود اجازه دهند افکار درون ذهنشان را بیان کنند، حتی اگر در حد چند کلمه بیمعنی است.