کودکان با خیال‌پردازی اطراف‌شان را شناسایی و تجربه می‌کنند

بیشتر کودکان به علت تخیلات قوی‌شان، وقتی شروع به تعریف قصه یا داستانی می‌کنند، براین باورند که قصه‌ی شان واقعی و حقیقی است.

بناً، هرگز در مورد غلط یا درست بودن، واقعی یا تخیلی بودن آن با کودکان بحث نکنید. به آرزوهای پنهان در گفته‌های کودکان توجه کرده و آنان را درک کنید. برای توانایی بیان آنان ارزش قایل شوید و در مورد این که اگر داستان آنان واقعیت پیدا می‌کرد، چقدر جالب بود، نظر بدهید. حتی می‌توانید قصه‌های کودکان را نوشته و یا ضبط کنید. می‌‌توانید از کودکان خود بخواهید قصه‌‌های شان را نقاشی کنند. هرگز با جملاتی چون «دروغ نگو»، «تو دروغ‌ می‌گویی»، «بچه‌ دروغگو»، برچسب‌های دنیای بزرگ‌سالان را به کار نگیرید.

خیال‌پردازی‌های کودکانه در دوران پیش از مکتب ابتداییه، نشانه‌هایی از بی‌ ادبی و بی اخلاقی کودکان نیست. این مساله حتی نباید شما را نگران آینده آنان نماید که احتمالاً فرزندان دروغگو خواهید داشت. کودکان به مرور مفاهیم خوب و بد را می‌آموزند و به همین ترتیب، با اهمیت راست‌گویی پی می‌برند.

تا قبل از سه‌ونیم سالگی، کودکان مهارت لازم برای دروغ گفتن عمدی را ندارد. به این مساله فکر کنید آیا آنان نمی‌خواهند جلب توجه کنند؟ آیا آ«ان نمی‌خواهند محبت بیشتر شما را از این که بزرگ شده و توانایی‌هایی دارند جلب کنند؟ آیا آنان واقعیت و خیال را در درهم آمیخته‌اند؟ آیا کودک برای کتمان چیز دیگری، داستان می‌سازد؟

هرکودکی شیوه داستان بافی خود را دارد. بعضی‌ها با سوم شخص شروع می‌‌کنند. بعضی خودشان قهرمان اصلی هستند. بعضی شخصیت مورد علاقه خود را تقلید می‌‌کنند. گاهی واقعی و گاهی تخیلی. به یاد داشته باشید که در هرحال قسمتی از زندگی واقعی کودکان در لا به لای همین قضایای غیرواقعی جریان دارد.

در بین این داستان سرایی‌ها، گاهی با تصمیم‌گیری‌های کودک برای آینده روبه رو می‌شویم. در هرحال، این خیال پردازی‌ها چه به صورت رویا و یا در بیداری و در بازی‌ها باعث می‌شوند که کودکان اطراف را شناسایی و تجربه کنند. با پرنده به آسمان پرواز می‌کنند و با سوسک موش درون زمین می‌کاوند و یا مثل پلنگ از قدرت و نیرویش الهام می‌‌گیرند. شما نباید مانع خیال‌پردازی فرزندان خود شوید بلکه باید، گسترده‌ی سوالات افزودنی، تجربی و سازنده را توسعه دهید. مثلاً چه چیزی می‌توانستیم بسازیم؟ چگونه می‌توانیم کاری بکنیم؟

کودکان در حال خیال‌بافی فکرش را با صدای بلند برای شما می‌گویند. منطق را فراموش کنید. برای تصحیح کار او افسانه‌اش را قطع نکنید، حتی اگر خلاف واقع حرف زد. مثلاً :«پلنگ در حالی که روی دو پا راه می‌رفت.» فراموش نکنید که او در حال خیال‌بافی است. او فکرش را باصدای بلند به شما می‌‌گوید.

مواقعی که افراد خانواده دور هم نشسته‌اند، سعی کنید که مطالب جالبی که مورد علاقه کودکان‌تان هست مطرح کنید. کودکان از این که شما هم به آن موضوعات علاقمند هستید، لذت می‌برند.

بسیاری از اختراعات و ابداعات از بستر همین تخیلات جان گرفته‌اند. اگر باور ندارید سرگذشت مخترعان را بخوانید. مشوق کودکان برای ترسیم یا بیان تخیلات‌شان باشید، حتی می‌‌توانید تخیلات آنها را به صورت تئاتر به نمایش درآورید.