کریسان گرز
ترجمه: کودکخبر
اشاره: این مقاله توسط کریسان گریز در دورهی حکومت باراک اوباما رییسجمهور پیشین ایالات متحده آمریکا نوشته و منتشر شده است.
هفته قبل افتخار شرکت در کنفرانس کلیشههای جنیستی در اسباب بازی کودکان و رسانهها، در کاخ سفید را داشتم. این کنفرانس بخشی از برنامههای رییسجمهور اوباما به منظور تشویق زنان برای سهمگیری در عرصههای مختلف از جمله علوم و مهندسی که معمولاً از کارهای مردانه به شمار میروند و همچنین تشویق مردان به انجام کارهایی که بیشتر توسط زنان انجام میشوند؛ از قبیل پرستاری و تدریس، تدویر یافته بود. با این حال، همه چیز از دوران کودکی شروع میشود.
در کنفرانس سخنرانهای جذابی حضور داشتند و منم به سرعت چند صفحه از کتابچه یادداشت خود را با حقایق و ایدههای خوبی پر کردم. بعداً یادداشتهای خود را در جایی از کاخ سفید انداختم، اما دوست دارم تصور کنم که رییسجمهور اوباما سپس آن را پیدا کرده یا اینکه غرق دیدار با خبرنگارانی شد که در آنجا شرکت کرده بودند.
میتوانم همه چیز را که در یک نوشتهی وبلاک آموختم خلاصه کنم، اما با توجه به برنامهی هفته گذشته، میخواهم چند پیام اصلی برای والدین داشته باشم و آنان باید بدانند.
اول: اکثراً و غالباً بزرگسالان به کودکان مسایل مربوط به کلیشههای جنسیتی را آموزش میدهند. من با یک زنی صحبت کردم که خود را یک شخص با تفکر میدانست و فرزندش را تشویق میکرد تا با هر اسباب بازی که دوست دارد، بازی کند. اما یک روز، زمانی که بچهاش از او سوال کرد که چرا آن مرد (مردی که هردویشان از آن شناخت دارند) ازدواج نکرد، آن زن پس از یک لحظه فکر گفته است: «به دلیل این که او زنی را نمیخواهد که همیشه آزارش بدهد.» بناً همهی ما برداشتهای خود را داریم، اما کودکان میتوانند در سن نوجوانی برداشتهای خود را داشته باشند. پس محتاط باشیم که چه میگوییم.
دوم: اسباب بازیها به شدت کلیشه شده اما همیشه اینطور نبوده است. زمانی که اولینبار در بارهی کنفرانس با اعضای یک خانواده صحبت کردم، زن این خانواده چشمانش را باز کرد و گفت: «اوه، اینجا را ببینید! سیاستمداران زیاد و آدمهای مشهوری از اسباب بازیهای آبی و گلابی شکایت دارند.»
برداشت من این است که دختران زیادی برای دهههای زیادی با اسباب بازی گلابی بازی کرده و آنها برایشان کارآمده بوده است. اما، یک واقعیت نیست. این برداشت از اسباب بازیها به ما نشان میدهد که در واقع اسباب بازیها در دههی هفتاد با رنگهای طبیعی ساخته شده بود. بلی، احتمالاً اینها هنوزهم برای دختران عرضه میشود، اما دستکم آنها میتواند هنوز مورد توجه پسران هم باشد. با اینحال، شما وقت دشواری برای متقاعد کردن یک پسر به منظور بازی کردن با یک اسباب بازی بنفش دارید.
سوم: کودکان پسر هم نیاز به کمک دارند. حالا تمرکز آنان به تمایل دختر بودن است و من فکر میکنم یک چیز خوب است. به زنان در جامعه کمتر پرداخته میشود و با آنان رفتار ناعادلانه صورت میگیرد. بناً، حالا وقت آن است تا ما برای کمک به نسل جدیدی از دختران تمرکز کنیم تا ارزش اصلی خود شان را بدانند. این گفته به مفهوم این نیست که ما مبارزات پسران را نادیده بگیریم. ما ضرورت داریم به کودکان نشان بدهیم که این درست است که دختر و پسر مردانه پرورش بیابند و زنانه قدرتمند باشند.
چهارم: شما میتوانید کلیشههای جنیستی خود را با کیف پولتان به نمایش بگذارید. اگر شما میخواهید تغییری ایجاد شود، بهترین راه این است که اسباب بازی خنثی (نه دخترانه و نه پسرانه) برای فرزندانتان خریداری کنید. شرکتهای تولیدکننده هم ناگزیر میشوند تا چیزهایی را تولید کنند که برایشان تقاضا وجود دارد. بنا براین، به عنوان یکی از مدیر اجرایی شورای زنان و دختران در کاخ سفید، بگذارید اشاره کنم، لوزام هنری که برای پسران خود تدارک میبینیم، بیشتر از آن برای دختران خود اسباب بازیهای خانهسازی تهیه کنیم. در این صورت، کودکان ما میتوانند احساسات خود را به راحتی رشد بدهند. آنان به عنوان کودک، عاشق بازی با هرنوع اسباب بازی هستند.