کودک‌خبر صدای بلند کودکان
کم نیستند کودکانی که شب دچار کابوس می‌شوند. اما عده‌ی کمی از این کودکان هستند که بخاطر ترس از کابوس به سرغ مادرشان می‌روند. کابوس شبانه و وحشت شبانه با هم تفاوت‌هایی دارد و هر یک از آنها راه‌های مقابله‌ی متفاوتی دارند. کابوس شبانه در بین کودکان سه تا چهار ساله و هشت تا ده ساله شیوع دارد و این موضوع در بین بچه‌ها بیشتر است.
در وحشت شبانه معمولاً کودک با یک جیغ هولناک ازخواب می‌پرد، در رختخواب می‌نشیند، به روبرو خیره می‌شود، عرق می‌کند و زیرلب کلماتی را به شکل نامفهومی زمزمه می‌کند. او از حضور اطرافیان آگاهی ندارد، بیدار نمی‌شود و در مقابل بیدارشدن مقاومت می‌کند.
کابوس شبانه معمولاً هنگامی پیش می‌آید که کودک از نظر رشد جسمی و روانی، سریع باشد و درباره دنیای پیرامون خود، آگاهی‌های جدیدی پیدا کرده باشد. کودک در سن سه – چهار سالگی دایم جملاتش را با کلمه «چرا» شروع می‌کند. کودکان هنگامی که مضطرب هستند، بیشتر کابوس می‌بینند. کابوس حتماً نشانه اختلال عاطفی نیست، بلکه دیدن یک فیلم ترسناک یا شنیدن یک قصه، قبل از رفتن به رختخواب، ممکن است این مساله را به‌وجود آورد. ممکن است کودک با فریاد شما را صدا بزند و آشکارا نگران و مضطرب باشد، از خواب بپرد و خوابش را برای شما تعریف کند، هرچند بچه‌های کوچک نمی‌توانند توضیحی بدهند.
در طول روز، به سوالاتش پاسخ مناسب سن او را بدهید تا آرامش بیشتری پیدا کند. اگر کابوس شبانه به طور مکرر پیش می‌آید، بهتر است برنامه دلپذیری را برای هنگام خواب کودک فراهم کنید، به او اطمینان خاطر بدهید که خطری تهدیدش نمی‌کند، بغلش کنید، چراغ خوابش را روشن بگذارید و عروسکی را که دوست دارد به دستش بدهید.
وحشت‌های شبانه زیاد نیست و معمولاً پسران چهار تا هفت ساله به آن دچار می‌شوند. کودک از خواب عمیق می‌پرد و واقعاً وحشت می‌کند، اما صبح هیچ چیز را به یاد نمی‌آورد. در این اوقات، معمولاً کودک با یک جیغ هولناک ازخواب می‌پرد، در رختخواب می‌نشیند، به روبرو خیره می‌شود، عرق می‌کند و زیرلب کلماتی را به شکل نامفهومی زمزمه می‌کند. او از حضور اطرافیان آگاهی ندارد، بیدار نمی‌شود و در مقابل بیدارشدن مقاومت می‌کند. درچنین وضعیتی ، کنار او بمانید، ولی کاملاً آرام باشید و بگذارید بدون این که از خواب بیدار شود، دوباره بخوابد.
شایدموقعی که می‌خواهید بغلش کنید، شما را پس بزند. او نمی‌داند که شما آنجا هستید. صبح هم از او چیزی نپرسید، چون جوابی ندارد و فقط نگران می‌شود. در چنین مواردی، کودک را پانزده دقیقه قبل از آن که معمولاً وحشت شبانه اتفاق می‌افتد، بیدار کنید. با دیدن اولین نشانه افزایش حرکات او هم، بیدارش کنید و مطمین باشید که این عارضه در ظرف سه – چهار شب از بین می‌رود.
گاهی اوقات مصرف دارو هم ضرورت پیدا می‌کند که البته منحصراً باید با تجویز داکتر صورت بگیرد، ولی اغلب بچه‌ها بدون نیاز به دارو، این مرحله را پشت سر می‌گذارند.
