نویسنده: صفا گلزاد
اکثر اوقات، انسان بهخاطریکه غرورش کوچک نشود از بعضی کارها رد میشود و میاندیشد که اگر این کار را انجام دهد سبب شرمندهگی وی خواهد شد و بهخاطری حرفهایی بیهودهی مردم زندگی را برای خود تنگ میکند.
«کودک درون»، یعنی وقتی چیزی را میخواهی، هرچند سنات بزرگ هم باشد؛ ولی بهخاطر خوشی خود آن کار را انجام دهی. انسان همیشه باید برای خود زندگی کند نه شخصی باشد که با حرفهای مردم، زندگی خود را بگذراند و یا کاری را که میخواهد بهخاطر مردم انجام ندهد.
وقتی یک انسان، موفق خواهد شد که سخن مردم را جدی نگیرد و چیزی یا کاری را که میخواهد به آن عمل نماید.
از همین نویسنده:
مطالعه برای داشتن ارتباط با جامعهی امروز ضروری است
هیچ وقت کودک درون خویش را از بین نبرید چون همان کودک درون شما است که باعث خوشحالیتان میگردد. به طور مثال: شما خیلی خسته هستید و وقتیکه بیرون میروید، دلتان میخواهد بازی را که خوش دارید انجام دهید ولی بعضی از اشخاصاند که میگویند: «وای شرم است چی ناحق خود را بشرمانیم، مردم چی خواهند گفت.»
در جملهای فوق، ذکر گردید که… مردم چی خواهد بگویند. پس دیدید که چقدر ما به حرفهای مردم اهمیت میدهیم؟ در حقیقت ما خود را آنقدر متکی به حرفهای مردم ساختهایم که هرکاری را که بکنیم، فکر میکنیم باعث شرم ما میشود. بازهم خاطر نشان میسازم برای خودتان زندگی نمایید نه به سخنهای مردم. بهجایی نمیرسید با آن افکاری که دارید. در آخر خواهان این هستم که هر وقت چیزی یا کاری را که میخواستید، فرق نمیکند که سنتان بزرگ است یا کوچک، بلند مرتبه هستید یا یک شخص معمولی، بدون کدام ترس، شرم و اضطراب، انجامش دهید.
چه زیبا گفتهاند: خوشیها را باید دریافت، غمها خودشان ما را پیدا میکنند.»