توصیه موسی‌ ظفر به والدین: به کودکان نباید یاد داد که مطیع محض باشند

#کودک‌خبر، کابل: موسی ظفر از طنزپردازان معروف و شناخته‌ی افغانستان، در نوشته‌ی در فیسبوک خود به تمامی والدین در افغانستان توصیه کرده که به کودکان خود مطیع و اطاعت‌محض را آموزش ندهند.

آقای ظفر در این نوشته از تجربه‌ی خود از دیدار با یک کودک حکایت کرده می‌گوید در کشورهای شرقی چیزی که به کودکان زیاد توصیه می‌شود، اطاعت است. او می‌نویسد: «در شرق چیزی که به آدم زیاد فرو می‌کنند اطاعت است. به پدر و مادر احترام بگذار، به معلم احترام کن، به بزرگ احترام کن، به ملا احترام کن… و این لیست تمام شدنی نیست.»

موسی ظفر معتقد است که احترام گذاشتن خوب است، اما نه در آن حدی که «اطاعت‌محض» باشد و شخص قابل احترام، از دایره نقد بیرون شود. آقای ظفر می‌گوید: «پدر اگر اشتباه می‌کند باید بهش تذکر داد. استاد اگر نادرست می‌گوید باید بهش گوش نداد. ملا اگر دروغ می‌گوید باید ازش انتقاد کرد. بزرگی اگر خطا می‌کند باید توقع داشت مثل هر کس دیگر معذرت‌خواهی کند.»

این نویسنده در این مطلب نیمه‌طنزی خود گفته است که او تنها به عطامحمد نور، محمد محقق، کریم خلیلی و عبدالرب رسول سیاف به عنوان استاد «احترام خاص» دارد، زیرا به گفته خودش هر روز از اشتباهات این افراد می‌آموزد. او می‌افزاید: «استادان مکاتب و دانشگاه در برابر پول درس می‌دهند. مثل نجاری که در برابر پول الماری و کلکین می‌سازد. تازه نجار نمی‌تواند سلیقه خودش را زیاد به کار ببرد. استاد اما چنین نیست. یک استاد سلفی دانشگاه کابل به علاوه این که پول می‌گیرد، همان گندی که در ذهن خودش هست را نیز به ذهن شاگرد منتقل می‌کند. از این جهت استادان خطرناک هستند و باید بیشتر مراقب‌شان بود. به کودکان نباید یاد داد که مطیع محض باشند.»

موسی ظفر می‌افزاید در مکتبی که دخترش درس می‌خواند، دانش‌آموزان حق ندارند تا آموزگار خود را استاد صدا بزنند، بلکه با اسم همان آموزگار صدا می‌کنند. آقای ظفر نوشته است: «این کار به شاگردان اعتماد می‌دهد. شاگردان با استادان مثل دوست رفتار می‌کنند. تازه اگر استاد اشتباه کرد شاگرد می‌تواند راحت از دست استاد شکایت کند. این‌طور است که استاد سعی می‌کند با شاگرد رفتار خوب داشته باشد و از موضع بالا به پایین حرف نزند.»

موسی ظفر معتقد است که هیچ آموزگاری به ویژه آموزگاران افغانستان که اکثریت‌شان به گفته‌ی او از سواد و مهارت کافی ندارند «والا مقام» نیستند و بخشی که از سواد و مهارت لازم برخوردار می‌باشند، باید بدانند که مسوولیت‌های خود را انجام می‌دهند و دانش‌آموز مکلف به اطاعت بی‌چون‌وچرا از آنان نیست. آقای ظفر با توصیه به آموزگاران مکاتب مبنی‌بر این‌که باید یاد بگیرند بدون این‌که دانش‌آموز را مطیع شخصیت خود بسازند و بر آن‌ها منت بگذارند، طریق درست درس خواندن را به شاگردان آموزش دهند.

موسی ظفر در این نوشته‌ی خود گفته که در مدارس دینی پاکستان و بعضی مناطق افغانستان اگر بر دانش‌آموزان تجاوز جنسی می‌شود، علتش همین «مقام والای استاد» و اطاعت بی‌چون‌وچرای دانش‌آموز از آموزگاران است.