مراجعه کودک بیمار به داکتر با چه علایمی ضروری است؟

#کودک‌خبر، کابل:نگهداری و مراقبت از یک کودک بیمار، همواره برای والدین نگرانی‌هایی به همراه دارد. گاهی والدین در ضرورت این‌که داکتر را در جریان بیماری فرزند خود قرار دهند یا خیر، دچار تردید می‌شوند که البته در برخی از موارد، قرار گرفتن در چنین شرایطی برای آنان بسیار پُرتنش می‌باشد. گاهی نیز والدین به سادگی متوجه می‌شوند که کودک‌شان در آستانه‌ی ابتلا به بیماری قرار گرفته است. برای مثال، هنگامی که شادابی گذشته‌اش را از دست می‌دهد یا کم غذا می‌خورد و یاهم وابستگی‌اش به مادر افزایش می‌یابد، احتمال دارد که در شرف ابتلا به بیماری قرار گرفته باشد. به طور معمول، والدین قادر نیستند که نوع مشکل یا بیماری کودک یا میزان خطرناک بودن آن را از روی علایم موجود تشخیص دهند.

چه زمانی باید به داکتر مراجعه کرد؟

داکتر میریام استوپارد، پزشک، بازرگان، روزنامه‌نگار، مجری تلویزیوین و نویسنده، در کتاب بهداشت کودک به برخی از مواردی از احتمال بیمار بودن کودک پرداخته می‌گوید هرگاه کودکی با چنین مواردی مواجه شد، باید فوراً برای درمان به داکتر مراجعه شود.

۱-افزایش دمای بدن بیش از ۳۹ درجه سانتی‌گراد؛

۲-افزایش دمای بدن کودک همراه با خواب‌آلودگی، ظهور دانه‌های پوستی بنفش‌رنگ و یا سیر نشانه‌های آشکار بیماری؛

۳-افزایش دمای بدن کودک همراه با سفت‌وسخت‌ شدن عضلات سر و گردن و با سر درد؛

۴-کاهش دمای بدن از ۳۵ درجه سانتی‌گراد همراه با سردی پوست بدن، خواب‌آلودگی و ساکت شدن و بی‌خیال شدن کودک؛

۵-افزایش دمای کودک پس از یک دوره کاهش؛

۶-هنگامی دمای بدن کودک بیش از ۳۰ روز متوالی ۳۸ درجه سانتی‌گراد باقی بماند.

۷-هنگامی که اسهال کودک بیش از ساعت ادامه یابد؛

۸-اگر اسهال در کودک، با دردهای شکم، تب یا هرنشانه‌ی آشکار دیگر همراه شود؛

۹-هنگامی که استفراق بیش از شش ساعت ادامه پیدا کند؛

۱۰-در صورتی که استفراق طولانی و شدید باشد؛

۱۱-در صورتی که استفراق و حالت تهوع با سردرد و سرگیجه همراه شود؛

۱۲-درصورتی که استفراق با درد سمت راست شکم همراه شود؛

۱۳-اگر کودک به طور ناگهانی دچار کاهش اشتها شده باشد و بی‌حال به نظر برسد؛

۱۴-اگر در رشد طبیعی کودک که زیر شش ماه است، اختلال ایجاد شده باشد؛

۱۵-کودکی که سردرد و احساس ضعف و سرگیجه دارد؛

۱۶-کودکی که از تاریک شدن دید چشم خود شکایت می‌کند به ویژه که کودکی که ضربه‌ای به سرش وارد شده باشد؛

۱۷-کودکی که در فواصل منظمی دچار دردهای شدید روده‌ای شده باشد؛

کودکی که در سمت راست شکم خود احساس درد داشته باشد و دچار ضعف و بی‌حالی شده باشد؛

۱۸-هنگامی که کودک به سختی نفس می‌کشد و با نفس کشیدن لبانش کبودرنگ شود؛

۱۹-هنگامی که تنفس کودک برای لحظاتی قطع شده باشد؛

۲۰-هنگامی که کودک بیهوش شده باشد؛

۲۱-بریدگی‌هایی که با خون‌ریزی شدید همراه باشد؛

۲۲-سوختگی‌های درجه بالا که خطرناک باشد؛

۲۳-هنگامی به اثر خوردن کدام ماده‌ی سمی مسموم شود؛

۲۴-آسیب‌هایی که به چشم کودک وارد شده باشد، از قبیل پاشیده شدن ماده‌ی کیمیاوی به داخل چشم یا ضربه زدن به چشم؛

۲۵-آسیب‌هایی که به گوش کودک وارد شده باشد؛

۲۶-همین طور کسی یا حیوانی دندان گرفته باشد و کدام جایش شکسته باشد.

برای همه‌ی مادران و پدران لازم است باید بدانند دما یا درجه حرارت طبیعی بدن کودکان بین ۳۶-۳۷ درجه است. حرارت بیشتر از ۳۷.۷ درجه سانتی‌گراد در کودکان، تب شمرده می‌شود. همین‌طور هرگاه دمای بدن کودک از ۳۵ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر بیاید، هیپوترمی ایجاد می‌کند. البته باید گفت که درجه حرارت بدن کودک در زمان‌های خاصی از روز تغییر می‌کند و این تغییرات به میزان و نوعیت فعالیت کودکان نیز بستگی دارد. هرگاه دمای بدن کودک بالا برود، باید هر ۲۰ دقیقه بعد کنترول شود.