شکست، تنها راه پیروزی

نویسنده: دیانا عمرانی

انسان همیشه در حالت تغییر است. گاهی پیروز می‌شود و گاهی هم شکست می‌خورد، اما این زندگی است. با همه‌ی فراز و نشیب‌هایش باید آن‌ را پذیرفت ولی این شکست‌و‌ریخت نباید مانع پیروزی شود. شکست به این معنا نیست که از دستیابی به آرزوهایی که داری دست بکشی و آن‌ها را نادیده بگیری. باید سعی و تلاش نمایی تا این شکست به پیروزی مبدل گردد.

گاهی باید شکست را به راحتی پذیرفت. پیروزی بدون شکست بی‌معناست؛ زیرا شکست انسان‌ها را پخته می‌سازد تا به پیروزی برسند و وقتی که انسان به پیروزی و هدفی که داشت، رسید؛ بیشتر به آن علاقه‌مند می‌شود و بیش از پیش کارهایش را به وجه‌ احسن انجام می‌دهد.

در کره‌ خاکی داریم انسان‌هایی که زندگی را در پیروزی‌هایش می‌دانند اما این دست از انسان‌ها در مقابل شکست ضعیف هستند چون همواره در زندگی پیروز بوده‌اند. همین‌گونه انسان‌هایی که شکست را تنها راه پیروزی تلقی می‌پندارند آنان می‌فهمند که چگونه پیروز شوند.

وقتی پیروزی و کامیابی را بدون شکست به‌دست بیاوری برایت اهمیت زیاد ندارد؛ چون تو برای داشتن‌اش هیچ سختی را متقبل نشده‌یی. اگر پیروزی را با شکست‌ها، مشکلات و دشواری‌هایش به‌دست بیاوریم، لذت بیشتری خواهد داشت. اما تنها چیزی که تو را به پیروزیت نایل می‌سازد و به‌خاطر آن زحمت می‌کشی، «هدف» تو است.

در پایان با این جمله زیبا، به کوتاه نوشته‌ی حاضر خاتمه می‌بخشم: اشک‌هایی که برای شکست ریخته‌یی همان عرق‌هایی می‌باشد که تا به‌حال برای پیروزی نریخته‌ای.