نویسنده: سلما سپاند
مفهوم زیبایی از نظر افراد، مختلف و متفاوت است. بعضی آن را فقط در ظاهر افراد میبینند و بعضی آن را ارزشهای درونی تعریف میکند و بعضی هر دو این ویژهگی را مدنظر میگیرند. زمانی ما میتوانیم فردی را زیبا بخوانیم که در ظاهر زیبا به نظر برسد و هم احساس زیبای درونی داشته باشد. زیبایی ظاهری تنها جز بسیار کوچکی از زندگی ما را تشکیل میدهد. جبران خلیل جبران بسیار زیبا گفته است: «زیبایی در چهره خلاصه نمیشود، بلکه نوریست در قلب.»
زیبایی ظاهری
زیبایی ظاهری مربوط به کمالاتی است که در چهره شخص دیده میشود و دیگران با مشاهدهی آن متوجه زیبایی میشوند. مثلاً: به یک فرد خوشچهره و مقبول مینگرید، مجذوب چشم و ابروهای دلنشین او میشوید، خواه آن فرد خوشباطن باشد خواه نباشد.
زیبایی باطنی
کمالاتی و برتریهاییکه در باطن و سیرت انسان وجود دارد، زیباییهای باطنی اوست. انسانهای صادق، مهربان، خوشقلب، بخشنده و… سیرت نیکویی دارند چرا که وجودشان سرشار از صفات مثبت است و همین صفات مثبت، تاثیر مثبتی در ظاهر آنها هم میگذارند. مثلاً: کسی که خیلی خوش اخلاق و مهربان است ظاهر لطیف و دلنشینی هم دارد.
از همین نویسنده: ارجگذاری از بهار
زیبایی به صورت نیست به سیرت است. پیامبر (ص) دارای صورت زیبا بود اما خداوند متعال در موقع تعریف و تحسین به سیرت زیبای ایشان توجه کرده و در آیه ۴ سوره قلم میفرماید: ترجمه (خلق و خوی باطنی او را میستاید)
سیرت زیبا دایمی است حتا زمانیکه انسان پیر میشود چیزی از زیبایی سیرت وی کاسته نمیشود اما زیبایی ظاهری با کهولت سن، کمکم از بین میرود. زیبایی واقعی عین خودآگاهی است که ما را وا میدارد خود را دوست بداریم و با اعتماد بهنفس و برخورد گرم و صمیمی با دیگران روبرو شویم و به آنان نشان دهیم که آدمهای خیلی خاص هستند. رفتار مهرآمیز ما سبب میشود که دیگران دوستمان بدارند، تحسینمان نمایند، از مصاحبت و معاشرت با ما لذت ببرند و در همه موارد ما را به عنوان آدمهای با شخصیت و جذاب حساب کنند.
پس زیبایی واقعی صورت زیبا نیست، زیبایی واقعی اخلاق زیبا است، اندیشهی زیباست، کلام زیباست، احترام زیبا است، برخورد زیبا است. زیبایی واقعی فطرت زیباست، تربیهی زیباست. شخصیت زیباست، دیانت زیباست. زیبایی واقعی زیبا بودن نیست، زیبا شدن است پس زیبا باش، زیبا بیندیش، زیبا بگو و زیبا نگاه کن تا زیبا بمانی.
لُب کلام اینکه در جستجوی قلب زیبا باش! نه صرف صورت زیبا؛ زیرا آنچه زیباست همیشه خوب نمیماند اما آنچه خوب است همیشه زیباست.