دانشمندان اعلام کردند که میتوان از باکتریهای موجود در روده نوزادان یک ساله، برای پیشبینی احتمال ابتلای آنان به دیابت نوع ۱ در سنین بالاتر استفاده کرد. این بیماری اغلب در کودکان و نوجوانان و زمانی بروز میکند که سیستم ایمنی بدن به سلولهای سازنده انسولین در لوزالمعده حمله میکند و آنها را از بین میبرد.
به نقل از ایندپندینت، به گزارش گاردین، داکتر مالین بلتکی، نویسنده ارشد این مطالعه و داکتر شفاخانه کودکان ولیعهد ویکتوریا در لینکوپینگ سویدن، گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که روده نوزادانی که به دیابت نوع ۱ مبتلا میشوند، به طرز چشمگیری با نوزادان سالم متفاوت است و چند نشانگر زیستی میکروبی مرتبط با بیماریهای آینده، ممکن است در اوایل یک سالگی [در روده این نوزادان] وجود داشته باشد.»
بلتکی گفت: «این کشف میتواند برای کمک به شناسایی نوزادانی که در معرض بیشترین خطر ابتلا به این بیماریاند، قبل یا در طول اولین مرحله ابتلا به دیابت نوع ۱، استفاده شود و میتواند فرصتی برای تقویت یک میکروبیوم سالم روده برای جلوگیری از ایجاد بیماری باشد.»
دانشمندان در بخشی از مطالعه خود، باکتریهای روده موسوم به میکروبیوم را در نوزادانی که به دیابت نوع ۱ مبتلا شدهاند، با گروه کنترول که تا سن ۲۰ سالگی سالم مانده بودند، مقایسه کردند و تفاوتهای چشمگیری در سن ۱۲ ماهگی بین دو گروه یافتند.
گزارش این گروه که در شماره اخیر مجله انجمن اروپایی «مطالعه دیابت» منتشر شد، حاکی از آن است که نوزادانی که ابتلای آنان به دیابت نوع ۱ تشخیص داده میشود، دارای سطوح بالاتری از باکتریهاییاند که باعث التهاب میشوند و در واکنش ایمنی بدن نقش دارند.
به گزارش گاردین، پاتریشیا میلتیچ، از دانشگاه فلوریدا و از نویسندگان این مطالعه، گفت: «اگرچه در مطالعه ما میانگین سنی [افرادی] که دیابت در آنها تشخیص داده شد، بیش از یک دهه پس از جمعآوری نمونهها بود، علایم میکروبی مشخصی را در یک سالگی شناسایی کردیم.»
پروفیسور اریک تریپلت، از دانشگاه فلوریدا، نیز گفت: «فرایندهایی که به بروز بیماریهای خودایمنی مانند دیابت نوع ۱ میانجامند، معمولا مدتها پیش از آشکار شدن علایم بالینی بیماری، آغاز میشوند. تفاوتها در میکروبیوم روده نوزاد میتواند تعامل پیچیده میان سیستم ایمنی در حال رشد را با محیط پیرامونی در دوران کودکی و خودایمنی، توضیح دهد.»
با این حال، تریپلت گفت که مطالعاتی باید انجام شود که در آنها با بررسی تعداد بیشتری از کودکان، مشخص شود که در ادامه زندگی، کدام باکتری بیشترین تاثیر را در ابتلا به دیابت نوع ۱ دارد و تعیین کند که وجود آن، چقدر میتواند به پیشبینی بروز بیماری کمک کند.