کودک‌خبر صدای بلند کودکان
گاردین با استناد به گزارشی مستقل درباره آزار جنسی کودکان در بریتانیا، در مطلبی نوشته که قربانیان آزار جنسی و نجات‌یافتگان آزار جنسی هنگام گزارش به پولیس، اغلب دروغگو در نظر گرفته می‌شوند.
هنگامی که تیم تهیه‌کننده این گزارش با ۵۶ قربانی و نجات‌یافته آزار جنسی در کودکی که اکنون بین ۱۱ تا ۲۱ سال دارند، گفتوگو کرد، فقط «شمار اندکی» از روند گزارش به پولیس احساس رضایت داشتند.
بر اساس این گزارش، بسیاری قربانیان و نجات‌یافتگان جوان به تیم تحقیق گفته بودند که پولیس پس از گزارش آزار جنسی، آنان را به دروغگویی متهم کرده و حتی در یک مورد، یکی از شاکیان از پولیس ناسزا شنیده بود. برخی قربانیان و نجات‌یافتگان جوان گفتند که پولیس قادر به مدیریت حریم خصوصی و نگرانی‌های آنان درباره محرمانه ماندن گزارش نبود و این مساله در مواردی به تلافی و انتقام‌جویی از قربانی به‌دست آشنایان فرد آزارگر منجر شده بود. این تیم تحقیق هم‌چنین از موارد دیدار سرزده پولیس از مکاتب و خانه قربانیان خبر داده است.
بیشتر بخوانید:
چگونه کودک‌آزاری را تشخیص دهیم؟
برای پیش‌گیری از سوءاستفاده جنسی کودکان خود چه‌کار کنیم؟
۵ روش پیش‌گیری از آزار و اذیت جنسی کودکان با استفاده از آموزش قانون لباس زیر+ویدیو
چگونه می‌توان از آزار و اذیت جنسی کودکان جلوگیری کرد؟
تیم تحقیق فقط با قربانیان و نجات‌یافتگانی که آزار جنسی را به پولیس گزارش کرده‌اند، گفتوگو کرده است. بیشتر آنان گفتند که در پرونده آنان، هیچ محاکمه یا تعقیب قانونی در کار نبود و آنان را به این پرسش از خود واداشته بود که چرا آنان [بیهوده] با روندی چنین دردناک روبه‌رو شده‌اند.
یک قربانی جوان گفته افسوس می‌خورد که چرا به پولیس مراجعه کرده بود و اگر قرار باشد نصیحتی به سایر قربانیان آزار جنسی بکند می‌گوید که «درخواست کمک کن، اما گزارش نده.»
با این‌حال، بنا بر گفته برخی مددکاران متخصص در حمایت از کودکانی که آزار جنسی دیده‌اند، برخی قربانیان و نجات‌یافتگان آزار جنسی، «ناعادلانه» پولیس را به تاخیر یا محکوم نکردن آزارگران متهم می‌کنند، در حالی که این موارد در اختیار پولیس نیست. تیم تهیه این گزارش با ۷۷ مددکار مصاحبه کرده است.
هم‌چنین شکایت‌هایی درباره بی‌اطلاعی قربانیان از روند پیگیری پولیس در مورد پرونده وجود داشته است، که به ایجاد احساس عجز در آنان منجر شده و روند مصاحبه را برایشان به تجربه‌ای رنج‌آور تبدیل کرده بود.
این گزارش هم‌چنین از مکاتب، به‌دلیل اقدام ناکافی برای شناسایی و واکنش به آزار جنسی کودکان، انتقاد کرده است. بر اساس گزارشی از «اُفستِد»، نهاد ناظر بر آموزش در بریتانیا، آزار جنسی از جمله نوع مجازی‌اش از مسایلی است که دانش‌آموزان روزانه با آن سروکار دارند و معلمان نیز همواره ابعاد این مشکل را دست‌کم گرفته‌اند.
بسیاری از قربانیان و نجات‌یافتگان از عدم همدردی معلمان گله کرده‌اند. در یک مورد، معلمی به دانش‌آموز گفته بود به او حرفی نزند، چرا که اگر بشنود، ناچار است گزارش بدهد. معلمی دیگر، به‌جای گفتوگو با دانش‌آموز، به او گفته بود از خدمات مشاوره تلفنی ویژه کودکان استفاده کند.
در این گزارش، به دانش‌آموزی اشاره شده است که درباره آزار یکی از همسالانش به مسوول معلمان شکایت کرده بود. این مسوول شکایت دانش‌آموز را پیش از طی روند تهیه گزارش پولیس، با والدین دانش‌آموز آزارگر در میان گذاشت و روند بازرسی را با عواقب نامطلوبی مواجه کرد. فرد آزارگر هم‌چنان در صنف‌هایی که این دانش‌آموز بود حضور می‌یافت که تجربه بسیار آزاردهنده‌ای رقم زد.
