کودک‌خبر صدای بلند کودکان
گروه تروریستی طالبان، با ممانعت از آموزش‌وپرورش دختران، تمام ارزش‌های دینی‌ای را که شهروندان افغانستان قرن‌هاست به آن معتقدند و باور دارند، نادیده گرفته و به خِرد دینی جمعی توهین کرده است. آموزش‌وپرورش خود یکی از ارزش‌های مهم دینی برای خودشناسی و خداشناسی است، اما این اصل مهم توسط تروریستانی که سال‌ها به گونه‌ی وحشیانه و به دور از رعایت هرگونه اصول انسانی و دینی زندگی کرده‌اند، در حال نابودی است.
خداوند کسب علم و دانش را به صراحت در کتاب آسمانی خود بیان کرده ولی وحشی‌هایی که از طریق کشتار، بی‌رحمی و تخریب به زور همسایه‌ها قدرت را به‌دست گرفته‌اند، با برداشت‌های نادرست و تفسیر وارونه و غیرمنطقی از اصول و ارزش‌های دینی، تلاش دارند تا دروازه‌های روشنایی را مسدود کنند.
این گروه از زمانی که سربلند کرده، تا کنون به‌جز از وحشت، ویرانی، بی‌خانمان شدن صدهاهزار خانواده، کشتارهای بی‌رحمانه و وحشیانه، چیزی برای مردم افغانستان به میراث نگذاشته است. هنوز میراث‌های به‌جا مانده از حاکمیت پیشین این وحشی‌های قرن کاملاً محو نشده بود که این بار نیز می‌خواهد میراث‌های بد‌تر از دوره قبل خود را به‌جا بگذارد.
طالبان با ممانعت دختران از آموزش‌وپرورش، از همان آغاز پیدایش‌شان تاکنون، بزرگ‌ترین جنایتی را به حق شهروندان افغانستان مرتکب شده‌اند. دختران و زنانی که در دوره اول حاکمیت این تروریستان فرصت داشتند آموزش ببینند تا روزی بتوانند سرپای خودشان ایستاد شوند، در نتیجه‌ی وحشت و دهشت این گروه به شدت افراطی و متحجر، فرصت‌ها را از دست دادند و مجبور شدند که مثل اکثریت گذشتگان خود در بی‌سرنوشتی و بی‌سوادی به سر ببرند. حالا نیز این تروریستان که اعتقادات و برداشت‌های مذخرف و غیرمنطقی خود را بهتر از منطق دیگران تصور میکنند، تصمیم گرفته که بازهم شهروندان افغانستان را مانند خودشان در اعماق جنگل نگهدارند.
طالبان با محدودیت‌های غیرمنطقی و غیرانسانی‌ای که همه روزه علیه شهروندان افغانستان وضع میکنند، در واقع مسیر دشمنی و ستیزه با شهروندان افغانستان را به پیش گرفته‌اند. بنا براین، تمامی شهروندان افغانستان مسوولیت و مکلفیت دارند تا در برابر تروریستانی که ارزش‌های دینی را به سُخره گرفته و از آن به نفع خود و حامیان منطقه‌یی خود سوءاستفاده میکنند، ایستادگی کرده و مبارزه کنند. ممانعت دختران از آموزش‌وپرورش حرف ساده‌ای نیست و انتظار نشستن برای بازگشایی مکاتب و رفتن دختران به مکتب، منطقی به نظر نمی‌رسد. تمامی شهروندان از هر گوشه و کنار باید صدای اعتراض خود را علیه یک مُشت تروریستی که سرنوشت و آینده‌ی کُل کشور و مردم را به‌دست گرفته‌اند، بلند کنند و مبارزه نمایند. در صورتی که همه یک‌صدا در کنار عدالت‌خواهان بی‌ایستند، این مبارزه طولانی و نفس‌گیر نخواهد بود و به‌زودی نتیجه‌ی دلخواه در قبال خواهد داشت. ما نیاز داریم تا برای آینده روشن فرزندان خود تلاش کنیم و قربانی بدهیم و نگذاریم که هر نوع گونه‌های وحشی بر سرنوشت ما حاکم شده و آینده‌ی ما را آنان رقم بزنند. ما مسوولیت داریم تا فرزندان خود را به مکتب بازگردانیم و اجازه فرصت‌سوزی را به تاجران دین و فرهنگ ندهیم. طالبان با دین تجارت میکنند و از آن سود می‌برند، اما بهای گزاف این سود را از شهروندان افغانستان می‌گیرند. شهروندان افغانستان قرن‌ها است که از خود اصول و ارزش دینی مشخصی داشته و از آن پیروی میکنند و نباید اجازه بدهند که یک مُشت آدم‌کُش از خدا بی‌خبر، بر سرنوشت‌شان مسلط بشوند. محدودیت‌هایی که در این روزها طالبان بنام رعایت اصول دینی علیه مردم وضع میکنند، توهینی به خِرد دینی تمام شهروندان است؛ شهروندانی که قرن‌ها با یک اصول مشخص زندگی کرده و به آن باور دارند.