هر روزه کودکان زیادی در سراسر جهان شاهد خشونتهای خانگیاند. تعداد زیادی از این کودکان یا خود در معرض خشونتاند یا شاهد درگیری پدر و مادرند.
اضطراب، بدخوابی، مشکلات غذایی، بیاشتهایی یا پرخوری، مشکلات روحی، کاهش ضریب یادگیری و غیره نمونههایی از آسیبهایی است که برای کودکان در معرض خشونت خانگی پیش میآید. ۶۰ درصد این کودکان درگیر مشکلات بعد از ضربه روحی میشوند. گفته میشود تاثیر این خشونتها به اندازه تجربه قتل و تجاوز است. این مشکلات میتوانند در روند رشد کودکان بروز کنند. کودکان زیادی در سراسر جهان قربانی خشونتهای کلامی، تهدید، تحقیر و ناسزا میشوند و گاهی تجربههای بدتری مانند خشونتهای فیزیکی و سیلی خوردن را از سر میگذارنند. والدین پس از طلاق تعهدی به یکدیگر ندارند، اما همچنان پدر و مادر این کودکان باقی میمانند و میتوانند روند خشونت را ادامه دهند.
بیشتر بخوانید:
اینویتها طریقه ساده برای آموزش کنترول خشم کودکانشان دارند
تنبه بدنی کودکان ۱۰ پیامد مهم منفی دارد
اثر خشونت خانگی بر کودکان یکسان نیست. این تاثیر بستگی به مدتی که در معرض خشونت بوده، محیط خانوادگی که در آن بزرگ شده و روابط اجتماعیشان دارند.
سنوسال و شخصیت خود کودک نیز در میزان اثرگذاری خشونت خانگی دخیل است. سن کودکان بسیار مهم است. اگر کودکی تا دو سالگی، زمانی که توانایی حرف زدن ندارد و نمیتواند مشکلاش را بیان کند، با خشونت مواجه شود بهمراتب اثرگذارتر است. خشونت روی احساسات، حرکات و نگاه کودکان تاثیر میگذارد؛ حتی اگر بسیار کوچک باشند، استرس بدن مادر را دریافت میکنند.
در سنین بالاتر به شکل مشکلاتی مانند ترس از مکتب، ترس از جدایی، بیشفعالی، زودرنجی، حواسپرتی، ناسازگاری و مشکلات رفتاری بروز خواهد کرد. ۵۰ درصد نوجوانان بزهکار در خانوادههای پرخاشگر بزرگ شدهاند.
هنگامیکه کودکان در معرض خشونتهای خانگی قرار میگیرند، اولین کاری که باید انجام دهید این است که آنها را به مکانهای امن و به جایی ببرید که به آنها احساس امنیت بدهد. کودکان باید شماره تلیفونهای ضروری را بدانند تا در صورت لزوم بتوانند کمک بگیرند.
در کشورهایی که قانون حمایت از کودکان وجود دارد، زمانیکه کودکان درگیر این خشونتها میشوند، در کارگاهها و گروههایی شرکت میکنند که با آنها گفتوگو و در حل مشکلاتشان کمک میکنند.
در غیاب حمایتهای دولتی، حفاظت و کمک به کودک مسوولیت والدین است. اگر کودکتان در معرض خشونت و مشکلات خانوادگیتان قرار گرفته است، حتماً به روانشناس کودک یا مراکز حمایتی کودکان مراجعه کنید.
حرف زدن درباره مشکلات به حل آنها کمک بزرگی میکند. کودکان باید یاد بگیرند در زمان مناسب عکسالعمل درست نشان دهند. به کودکان بیاموزید اگر تمام مشکلات را در خود نگه دارند، زمینهساز بروز رفتارها و ناهنجاری در زندگیشان میشود.